حالا بغضم به کنار... اشکم به کنار... دوري ات را چه کنم...دارد دير ميشود...
خوش آمدي عزيز دلم بغض هر شبه...
با من بگو ز زخم زبانها ز فاصله...
هر چند لحظه اي ز تو خالي نبوده ام...
شهرت شده ست خنده ام از بهر قافله...
هر شب که از وفاي تو مي بارد ابر دل...
گويي ز سر گرفته دلم داغ غمکده...
از نو زند شرر غم تو بر شرار جان...
کابوس خوابهاي پريشان و واهمه...
گرچه دير دير شده است و دلم دارد مي پوسد...ولي بي انتظار نمي توانم... مي ميرم...