تو چقدر آسماني...
ياد آسمونيم افتادم
چقدر اين تيکه آخرش قشنگ بود.....
حيف ..دوست ندارم بيشتر از تو بگويم..به غيرتم بر مي خورد..حيف دوست ندارم اين حرف ها را چشم نامحرم ببيند..به غيرتم بر مي خورد...حيف که نمي شود....وگرنه مي گفتم تو چقدر دلربايي....وگرنه مي گفتم ...تو چقدر آسماني...وگرنه مي گفتم تو...چقدر...هـــــــــــــــــــــــــــــــيس.....مي فهمي......
سلام
تازه مي فهمم اين همه شاعر چه رنجي کشيده اند با استعاره ها ... با ايهام ها ... بازم زيبا بود
مثل هميشه عالي بود اما پراز درد....
قلمتون پربار
تو دنياي عجيبي ....
پر از عشق...
پراز رنگ...
حتي پراز درد ....
تو الفباي مني ...بفهم....
